Veerkracht

Na mijn blog over loslaten kreeg ik een tip om te schrijven over opnieuw beginnen… Een heel mooi, logisch en hoopvol vervolg dacht ik zo. Dus onder het genot van een grote kop cappuccino waag ik me hier maar eens aan…. een persoonlijk verhaal waar hopelijk velen zich in kunnen herkennen.

Tussen het loslaten en opnieuw beginnen zit een grijs gebied. Een gebied waar je als mens mee moet leren omgaan. Kort gezegd: Je kan het verknallen of omarmen. Na het loslaten van iets wezenlijks kom je als mens in een soort onbestemd niemandsland terecht. Wat ga je doen? Je kan het gelaten op je af laten komen en je wentelen in gevoelens van verdriet, gemis of spijt. Toegegeven, soms is dat best lekker. Misschien zelfs wel gezond te noemen, want tranen en zorgen moeten toch hun uitweg vinden. Maar het gevaar is dat je jezelf erin verliest. Grijs is nou eenmaal een onbestemde kleur. Ik denk dat je als mens altijd verlangt maar meer kleur, meer licht en meer ruimte. De kunst is het omslagpunt te vinden. En die dan met beide handen aan te grijpen. Dan schep je ruimte om opnieuw te beginnen.

Een goede vriend complimenteerde me onlangs met mijn ‘veerkracht’. Ik glimlachte verbaasd. Die had ik nog nooit eerder gehoord. Ik geef toe dat ik veel heb moeten loslaten de afgelopen jaren. Al is het weer even geleden: het grijze gebied heb ik keihard gevoeld en doorleefd. Gelukkig bof ik met een groep lieve familie en vrienden, drie schatten van kinderen en ben ik gezegend met een flink portie doorzettingsvermogen. Dit lijkt niet alleen simpel en cliché, dat is het ook. Maar so what. Het heeft mijn grijze gebied weer kleur gegeven. Meer licht en ruimte. Ruimte om opnieuw te beginnen. Om opnieuw te genieten van het leven, de liefde, mijn prachtige vak en alle kansen die zich hierin voordoen….

Ik denk dat veerkracht aan ieder mens is gegeven. Het is een kwestie van vertrouwen. De tijd doet zijn werk, jouw veerkracht werkt mee. Zo kan je altijd, op jouw moment, opnieuw beginnen.

Meer columns

• Met zonder elkaar
  Ze zaten niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk tegenover elkaar. Broer en zus die elkaar in het normale leven bijna nooit meer zagen maar nu gedwongen waren om in gesprek… Lees meer: Met zonder elkaar
• 30 Gin tonic, 50 Aperol
  Niet bepaald een passende titel, voor een column van Aster, zou je wellicht denken. Niets is echter minder waar. De stralende zomer die is losgebarsten doet me terugdenken aan een… Lees meer: 30 Gin tonic, 50 Aperol
• Geven en delen
  Ze was een gever. Haar leven lang stelde zij zich ten dienste van anderen. Als jong meisje had ze al een zorgende rol in haar ouderlijk gezin en na haar… Lees meer: Geven en delen
• Alaaf
  Wetende dat hij niet meer lang zou leven, wilde hij graag dat ik even langskwam om te praten over zijn uitvaart. Want, zo zei hij: ‘Het mag dan wel een… Lees meer: Alaaf