Praten over de dood
‘Mijn vrouw wil gecremeerd worden op een opbaarplank, in haar eigen dekbedovertrek. Tijdens het afscheid draaien we haar lievelingsmuziek en dragen we twee gedichten voor die ze zelf heeft geschreven. Haar rouwkaart heeft ze zelf ontworpen, en ze wil graag dat ik haar begeleid naar het crematorium.’
Helder. Duidelijk. De wensen van mevrouw waren klip en klaar. Haar uitvaart is precies zo verlopen als ze zelf had aangegeven.
Praten over de dood… Toegegeven, het is geen onderwerp dat je even onder de borrel aansnijdt. Geen gesprek dat je even aangaat onder de afwas of op het schoolplein. Niet bepaald gepast om zomaar even te vragen: ´Wat wil jij eigenlijk als je er niet meer bent?´
Toch zijn de wensen rondom overlijden steeds beter bespreekbaar. ´Dood gaan we… allemaal…´ zo sluit Adelheid Roosen de indringende commercial af van een verzekeraar. Los van het gevoel dat deze reclame kan roepen, is het wel waar.. de dood is de enige zekerheid in het leven. Sinds de commercial op tv is verschenen is #pratenoverdedood een veelgebruikt item op social media. Het gesprek komt op gang. En dat is goed nieuws.
Door het gesprek aan te gaan, je wensen in kaart te brengen, worden alle mogelijkheden aan het licht gebracht. Hierdoor ontdek je wat je wel én wat je absoluut niet zou willen. Voor toekomstige nabestaanden maakt dit het verlies zeker niet gemakkelijker, maar de zekerheid dat je de juiste keuzes maakt troost wél. Wetende dat je overleden dierbare een afscheid krijgt zoals hij of zij dit zelf heeft bepaald, helpt je in het proces van loslaten.
Ik kom regelmatig bij mensen thuis die hun wensen vast willen leggen. Mensen op leeftijd of die ziek zijn, maar ook jonge mensen. ´Het kan maar geregeld’ zijn is de kreet die ik vaak hoor. En dat is ook zo. Het kan maar geregeld zijn. En wanneer het dan geregeld is, mag het wensenlijstje in een laatje worden gelegd. Om daar opgeborgen te worden en hopelijk pas na een hele lange tijd onder het stof vandaan te halen.
Ik daag je uit. Probeer je wensen eens te verwoorden. Deel ze met de mensen die je lief hebt. En dat hoeft niet beladen te zijn. Het kan gerust onder het genot van een wijntje. Deel ze samen, sla de ideeën op in je hoofd, schrijf ze zo nodig op en laat het dan weer rusten. Het kan maar geregeld zijn. Proost op het leven.
Meer columns
- Open zee en vaste grondHij zat in zijn bootje en dobberde op de zee van zijn verdriet. Vaker zat hij alleen, maar nu voelde de eenzaamheid intenser dan ooit. Hij pakte zijn linker peddel… Lees meer: Open zee en vaste grond
- De nieuwe plekZe was nog maar een kind toen ze haar moeder moest begraven. Met de wereld aan haar voeten en tegelijk een groot gemis.. Ze herinnerde zich nog de honderden mensen… Lees meer: De nieuwe plek
- Eenvoud‘’Leg mij maar op een vlotje op de Rijn’’.. ‘’Breng mij maar gewoon weg en klaar…’’ of… nog erger: ‘’Zet mij maar bij buiten bij het vuil’’.. Het lijken misschien… Lees meer: Eenvoud
- Woorden‘’Als alles al is gezegd, wat voegen woorden dan nog toe?’’ We zitten aan tafel om de uitvaart van haar vader te bespreken. Na een lang ziekbed heeft hij zijn… Lees meer: Woorden